ràžaliti se
ràžaliti se (nad kim) svrš. 〈prez. -īm se, pril. pr. -īvši se, prid. trp. ràžaljen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
ražaliti | |
prezent | |
jednina | |
1. | ražalim |
2. | ražališ |
3. | ražali |
množina | |
1. | ražalimo |
2. | ražalite |
3. | ražale |
futur | |
jednina | |
1. | ražalit ću |
2. | ražalit ćeš |
3. | ražalit će |
množina | |
1. | ražalit ćemo |
2. | ražalit ćete |
3. | ražalit će |
aorist | |
jednina | |
1. | ražalih |
2. | ražali |
3. | ražali |
množina | |
1. | ražalismo |
2. | ražaliste |
3. | ražališe |
perfekt | |
jednina | |
1. | ražalio sam |
2. | ražalio si |
3. | ražalio je |
množina | |
1. | ražalili smo |
2. | ražalili ste |
3. | ražalili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam ražalio |
2. | bio si ražalio |
3. | bio je ražalio |
množina | |
1. | bili smo ražalili |
2. | bili ste ražalili |
3. | bili su ražalili |
imperativ | |
jednina | |
2. | ražali |
množina | |
1. | ražalimo |
2. | ražalite |
glagolski prilog prošli | |
ražalivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
ražalio, ražalila, ražalilo | |
ražalili, ražalile, ražalila | |
glagolski pridjev pasivni | |
ražaljen, ražaljena, ražaljeno | |
ražaljeni, ražaljene, ražaljena |