reminiscírati
reminiscírati dv. 〈prez. reminìscīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
reminiscirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | reminisciram |
2. | reminisciraš |
3. | reminiscira |
množina | |
1. | reminisciramo |
2. | reminiscirate |
3. | reminisciraju |
futur | |
jednina | |
1. | reminiscirat ću |
2. | reminiscirat ćeš |
3. | reminiscirat će |
množina | |
1. | reminiscirat ćemo |
2. | reminiscirat ćete |
3. | reminiscirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | reminiscirah |
2. | reminisciraše |
3. | reminisciraše |
množina | |
1. | reminiscirasmo |
2. | reminisciraste |
3. | reminiscirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | reminiscirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | reminiscirao sam |
2. | reminiscirao si |
3. | reminiscirao je |
množina | |
1. | reminiscirali smo |
2. | reminiscirali ste |
3. | reminiscirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam reminiscirao |
2. | bio si reminiscirao |
3. | bio je reminiscirao |
množina | |
1. | bili smo reminiscirali |
2. | bili ste reminiscirali |
3. | bili su reminiscirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | reminisciraj |
množina | |
1. | reminiscirajmo |
2. | reminiscirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
reminiscirajući | |
glagolski prilog prošli | |
reminisciravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
reminiscirao, reminiscirala, reminisciralo | |
reminiscirali, reminiscirale, reminiscirala |