remitírati
remitírati dv. 〈prez. remìtīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| remitirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | remitiram |
| 2. | remitiraš |
| 3. | remitira |
| množina | |
| 1. | remitiramo |
| 2. | remitirate |
| 3. | remitiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | remitirat ću |
| 2. | remitirat ćeš |
| 3. | remitirat će |
| množina | |
| 1. | remitirat ćemo |
| 2. | remitirat ćete |
| 3. | remitirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | remitirah |
| 2. | remitiraše |
| 3. | remitiraše |
| množina | |
| 1. | remitirasmo |
| 2. | remitiraste |
| 3. | remitirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | remitirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | remitirao sam |
| 2. | remitirao si |
| 3. | remitirao je |
| množina | |
| 1. | remitirali smo |
| 2. | remitirali ste |
| 3. | remitirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam remitirao |
| 2. | bio si remitirao |
| 3. | bio je remitirao |
| množina | |
| 1. | bili smo remitirali |
| 2. | bili ste remitirali |
| 3. | bili su remitirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | remitiraj |
| množina | |
| 1. | remitirajmo |
| 2. | remitirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| remitirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| remitiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| remitirao, remitirala, remitiralo | |
| remitirali, remitirale, remitirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| remitiran, remitirana, remitirano | |
| remitirani, remitirane, remitirana | |
Definicija
| 1. | (po)slati natrag; vratiti/vraćati [remitirati novine; remitirati knjige] |
| 2. | ekon. a. dostaviti/dostavljati novac ili mjenicu b. odobriti/odobravati popust u nekom potraživanju |
Etimologija
✧ njem. remittieren ← lat. remittere: poslati natrag; remittenda: ono što se treba vratiti
