relaksírati
relaksírati (koga, što, se) dv. 〈prez. relàksīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
relaksirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | relaksiram |
2. | relaksiraš |
3. | relaksira |
množina | |
1. | relaksiramo |
2. | relaksirate |
3. | relaksiraju |
futur | |
jednina | |
1. | relaksirat ću |
2. | relaksirat ćeš |
3. | relaksirat će |
množina | |
1. | relaksirat ćemo |
2. | relaksirat ćete |
3. | relaksirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | relaksirah |
2. | relaksiraše |
3. | relaksiraše |
množina | |
1. | relaksirasmo |
2. | relaksiraste |
3. | relaksirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | relaksirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | relaksirao sam |
2. | relaksirao si |
3. | relaksirao je |
množina | |
1. | relaksirali smo |
2. | relaksirali ste |
3. | relaksirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam relaksirao |
2. | bio si relaksirao |
3. | bio je relaksirao |
množina | |
1. | bili smo relaksirali |
2. | bili ste relaksirali |
3. | bili su relaksirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | relaksiraj |
množina | |
1. | relaksirajmo |
2. | relaksirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
relaksirajući | |
glagolski prilog prošli | |
relaksiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
relaksirao, relaksirala, relaksiralo | |
relaksirali, relaksirale, relaksirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
relaksiran, relaksirana, relaksirano | |
relaksirani, relaksirane, relaksirana |
1. | opustiti/opuštati (se) tjelesno ili duševno, (u)činiti da popusti napetost živaca, mišića ili ukupnog subjektivnog osjećanja |
2. | postati/postajati manje formalan ili rezerviran |