rèzōn
rèzōn m 〈G rezóna〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | rezon |
| G | rezona |
| D | rezonu |
| A | rezon |
| V | rezone |
| L | rezonu |
| I | rezonom |
| množina | |
| N | rezoni |
| G | rezona |
| D | rezonima |
| A | rezone |
| V | rezoni |
| L | rezonima |
| I | rezonima |
Definicija
| 1. | stav, razlog na kojem se zasnivaju čiji postupci i držanje |
| 2. | razboritost, uviđanje |
Frazeologija
⃟ ima (nema) rezona pametno je (nije pametno), korisno je (nije korisno)
Etimologija
✧ fr. raison
