sačìniti
sačìniti (što) svrš. 〈prez. sàčinīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. sàčinjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sačiniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sačinim |
| 2. | sačiniš |
| 3. | sačini |
| množina | |
| 1. | sačinimo |
| 2. | sačinite |
| 3. | sačine |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sačinit ću |
| 2. | sačinit ćeš |
| 3. | sačinit će |
| množina | |
| 1. | sačinit ćemo |
| 2. | sačinit ćete |
| 3. | sačinit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | sačinih |
| 2. | sačini |
| 3. | sačini |
| množina | |
| 1. | sačinismo |
| 2. | sačiniste |
| 3. | sačiniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sačinio sam |
| 2. | sačinio si |
| 3. | sačinio je |
| množina | |
| 1. | sačinili smo |
| 2. | sačinili ste |
| 3. | sačinili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sačinio |
| 2. | bio si sačinio |
| 3. | bio je sačinio |
| množina | |
| 1. | bili smo sačinili |
| 2. | bili ste sačinili |
| 3. | bili su sačinili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sačini |
| množina | |
| 1. | sačinimo |
| 2. | sačinite |
| glagolski prilog prošli | |
| sačinivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sačinio, sačinila, sačinilo | |
| sačinili, sačinile, sačinila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sačinjen, sačinjena, sačinjeno | |
| sačinjeni, sačinjene, sačinjena | |
Definicija
načiniti
