sagráditi
sagráditi (što) svrš. 〈prez. sàgrādīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. sàgrāđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sagraditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sagradim |
| 2. | sagradiš |
| 3. | sagradi |
| množina | |
| 1. | sagradimo |
| 2. | sagradite |
| 3. | sagrade |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sagradit ću |
| 2. | sagradit ćeš |
| 3. | sagradit će |
| množina | |
| 1. | sagradit ćemo |
| 2. | sagradit ćete |
| 3. | sagradit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | sagradih |
| 2. | sagradi |
| 3. | sagradi |
| množina | |
| 1. | sagradismo |
| 2. | sagradiste |
| 3. | sagradiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sagradio sam |
| 2. | sagradio si |
| 3. | sagradio je |
| množina | |
| 1. | sagradili smo |
| 2. | sagradili ste |
| 3. | sagradili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sagradio |
| 2. | bio si sagradio |
| 3. | bio je sagradio |
| množina | |
| 1. | bili smo sagradili |
| 2. | bili ste sagradili |
| 3. | bili su sagradili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sagradi |
| množina | |
| 1. | sagradimo |
| 2. | sagradite |
| glagolski prilog prošli | |
| sagradivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sagradio, sagradila, sagradilo | |
| sagradili, sagradile, sagradila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sagrađen, sagrađena, sagrađeno | |
| sagrađeni, sagrađene, sagrađena | |
Definicija
| 1. | podići gradeći, sazidati (zgradu, kuću, tvornicu) |
| 2. | načiniti, napraviti; stvoriti |
Etimologija
✧ s (a)- + v. graditi
