sánjati
sánjati nesvrš. 〈prez. sȃnjām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sanjati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sanjam |
| 2. | sanjaš |
| 3. | sanja |
| množina | |
| 1. | sanjamo |
| 2. | sanjate |
| 3. | sanjaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sanjat ću |
| 2. | sanjat ćeš |
| 3. | sanjat će |
| množina | |
| 1. | sanjat ćemo |
| 2. | sanjat ćete |
| 3. | sanjat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | sanjah |
| 2. | sanjaše |
| 3. | sanjaše |
| množina | |
| 1. | sanjasmo |
| 2. | sanjaste |
| 3. | sanjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sanjao sam |
| 2. | sanjao si |
| 3. | sanjao je |
| množina | |
| 1. | sanjali smo |
| 2. | sanjali ste |
| 3. | sanjali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sanjao |
| 2. | bio si sanjao |
| 3. | bio je sanjao |
| množina | |
| 1. | bili smo sanjali |
| 2. | bili ste sanjali |
| 3. | bili su sanjali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sanjaj |
| množina | |
| 1. | sanjajmo |
| 2. | sanjajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| sanjajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sanjao, sanjala, sanjalo | |
| sanjali, sanjale, sanjala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sanjan, sanjana, sanjano | |
| sanjani, sanjane, sanjana | |
Definicija
| 1. | (koga, što) imati snove (2); snivati |
| 2. | (, o čemu) pren. snatriti |
Etimologija
✧ vidi sȁn (I)
