sekvèncija
sekvèncija (sèkvēnca) ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | sekvenca |
| G | sekvence |
| D | sekvenci |
| A | sekvencu |
| V | sekvenco |
| L | sekvenci |
| I | sekvencom |
| množina | |
| N | sekvence |
| G | sekvenca / sekvenci |
| D | sekvencama |
| A | sekvence |
| V | sekvence |
| L | sekvencama |
| I | sekvencama |
| jednina | |
| N | sekvencija |
| G | sekvencije |
| D | sekvenciji |
| A | sekvenciju |
| V | sekvencijo |
| L | sekvenciji |
| I | sekvencijom |
| množina | |
| N | sekvencije |
| G | sekvencija |
| D | sekvencijama |
| A | sekvencije |
| V | sekvencije |
| L | sekvencijama |
| I | sekvencijama |
Definicija
| 1. | a. općenito ono što slijedi, slijed, po odlikama određen dio neke cjeline, odsječak [sekvencija teksta] b. lingv. niz glasova ili jezičnih jedinica povezan međusobno stalnim redom [ije u riječi mlijeko na mjestu staroga glasa jata; i to ti je ili to da znaš kao završetak iskaza] |
| 2. | kat. u liturgiji jedan od pjevnih dijelova svečane mise |
| 3. | glazb. višekratno uzastopno ponavljanje nekog motiva [melodijska sekvencija; harmonijska sekvencija] |
| 4. | film. niz slika koje čine samostalnu narativnu ili logičku cjelinu |
Etimologija
✧ lat. sequentia ≃ sequi: slijediti
