bìseriti se
bìseriti se nesvrš. 〈prez. -īm se, pril. sad. -rēći se, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| biseriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | biserim |
| 2. | biseriš |
| 3. | biseri |
| množina | |
| 1. | biserimo |
| 2. | biserite |
| 3. | bisere |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | biserit ću |
| 2. | biserit ćeš |
| 3. | biserit će |
| množina | |
| 1. | biserit ćemo |
| 2. | biserit ćete |
| 3. | biserit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | biserah |
| 2. | biseraše |
| 3. | biseraše |
| množina | |
| 1. | biserasmo |
| 2. | biseraste |
| 3. | biserahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | biserio sam |
| 2. | biserio si |
| 3. | biserio je |
| množina | |
| 1. | biserili smo |
| 2. | biserili ste |
| 3. | biserili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam biserio |
| 2. | bio si biserio |
| 3. | bio je biserio |
| množina | |
| 1. | bili smo biserili |
| 2. | bili ste biserili |
| 3. | bili su biserili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | biseri |
| množina | |
| 1. | biserimo |
| 2. | biserite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| bisereći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| biserio, biserila, biserilo | |
| biserili, biserile, biserila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| biseren, biserena, bisereno | |
| bisereni, biserene, biserena | |
Definicija
jez. knjiž. prelijevati se sjajem bisera; biti kao u biserima
Etimologija
✧ vidi bìser
