promŕsiti
promŕsiti (što) svrš. 〈prez. pròmṟsīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pròmṟšen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
promrsiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | promrsim |
2. | promrsiš |
3. | promrsi |
množina | |
1. | promrsimo |
2. | promrsite |
3. | promrse |
futur | |
jednina | |
1. | promrsit ću |
2. | promrsit ćeš |
3. | promrsit će |
množina | |
1. | promrsit ćemo |
2. | promrsit ćete |
3. | promrsit će |
aorist | |
jednina | |
1. | promrsih |
2. | promrsi |
3. | promrsi |
množina | |
1. | promrsismo |
2. | promrsiste |
3. | promrsiše |
perfekt | |
jednina | |
1. | promrsio sam |
2. | promrsio si |
3. | promrsio je |
množina | |
1. | promrsili smo |
2. | promrsili ste |
3. | promrsili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam promrsio |
2. | bio si promrsio |
3. | bio je promrsio |
množina | |
1. | bili smo promrsili |
2. | bili ste promrsili |
3. | bili su promrsili |
imperativ | |
jednina | |
2. | promrsi |
množina | |
1. | promrsimo |
2. | promrsite |
glagolski prilog prošli | |
promrsivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
promrsio, promrsila, promrsilo | |
promrsili, promrsile, promrsila |
1. | rukom proći kroza što; zamrsiti, raskuštrati [promrsiti kosu] |
2. | nerazumljivo, nerazgovijetno kroza zube progovoriti; promrmljati |