privrijéditi
privrijéditi (što) svrš. 〈prez. prìvrijēdīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìvrijēđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| privrijediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | privrijedim |
| 2. | privrijediš |
| 3. | privrijedi |
| množina | |
| 1. | privrijedimo |
| 2. | privrijedite |
| 3. | privrijede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | privrijedit ću |
| 2. | privrijedit ćeš |
| 3. | privrijedit će |
| množina | |
| 1. | privrijedit ćemo |
| 2. | privrijedit ćete |
| 3. | privrijedit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | privrijedih |
| 2. | privrijedi |
| 3. | privrijedi |
| množina | |
| 1. | privrijedismo |
| 2. | privrijediste |
| 3. | privrijediše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | privrijedio sam |
| 2. | privrijedio si |
| 3. | privrijedio je |
| množina | |
| 1. | privrijedili smo |
| 2. | privrijedili ste |
| 3. | privrijedili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam privrijedio |
| 2. | bio si privrijedio |
| 3. | bio je privrijedio |
| množina | |
| 1. | bili smo privrijedili |
| 2. | bili ste privrijedili |
| 3. | bili su privrijedili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | privrijedi |
| množina | |
| 1. | privrijedimo |
| 2. | privrijedite |
| glagolski prilog prošli | |
| privrijedivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| privrijedio, privrijedila, privrijedilo | |
| privrijedili, privrijedile, privrijedila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| privrijeđen, privrijeđena, privrijeđeno | |
| privrijeđeni, privrijeđene, privrijeđena | |
Definicija
gospodarenjem i poslovanjem zaraditi, steći
Etimologija
✧ vidi prȉvreda
