privezívati
privezívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. privèzujēm, pril. sad. privèzujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| privezivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | privezujem |
| 2. | privezuješ |
| 3. | privezuje |
| množina | |
| 1. | privezujemo |
| 2. | privezujete |
| 3. | privezuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | privezivat ću |
| 2. | privezivat ćeš |
| 3. | privezivat će |
| množina | |
| 1. | privezivat ćemo |
| 2. | privezivat ćete |
| 3. | privezivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | privezivah |
| 2. | privezivaše |
| 3. | privezivaše |
| množina | |
| 1. | privezivasmo |
| 2. | privezivaste |
| 3. | privezivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | privezivao sam |
| 2. | privezivao si |
| 3. | privezivao je |
| množina | |
| 1. | privezivali smo |
| 2. | privezivali ste |
| 3. | privezivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam privezivao |
| 2. | bio si privezivao |
| 3. | bio je privezivao |
| množina | |
| 1. | bili smo privezivali |
| 2. | bili ste privezivali |
| 3. | bili su privezivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | privezuj |
| množina | |
| 1. | privezujmo |
| 2. | privezujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| privezujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| privezivao, privezivala, privezivalo | |
| privezivali, privezivale, privezivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| privezivan, privezivana, privezivano | |
| privezivani, privezivane, privezivana | |
Etimologija
✧ vidi privézati
