prizèmljiti
prizèmljiti svrš. 〈prez. prìzemljīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìzemljen, gl. im. prizemljénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prizemljiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prizemljim |
| 2. | prizemljiš |
| 3. | prizemlji |
| množina | |
| 1. | prizemljimo |
| 2. | prizemljite |
| 3. | prizemlje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prizemljit ću |
| 2. | prizemljit ćeš |
| 3. | prizemljit će |
| množina | |
| 1. | prizemljit ćemo |
| 2. | prizemljit ćete |
| 3. | prizemljit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prizemljih |
| 2. | prizemlji |
| 3. | prizemlji |
| množina | |
| 1. | prizemljismo |
| 2. | prizemljiste |
| 3. | prizemljiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prizemljio sam |
| 2. | prizemljio si |
| 3. | prizemljio je |
| množina | |
| 1. | prizemljili smo |
| 2. | prizemljili ste |
| 3. | prizemljili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prizemljio |
| 2. | bio si prizemljio |
| 3. | bio je prizemljio |
| množina | |
| 1. | bili smo prizemljili |
| 2. | bili ste prizemljili |
| 3. | bili su prizemljili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prizemlji |
| množina | |
| 1. | prizemljimo |
| 2. | prizemljite |
| glagolski prilog prošli | |
| prizemljivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prizemljio, prizemljila, prizemljilo | |
| prizemljili, prizemljile, prizemljila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prizemljen, prizemljena, prizemljeno | |
| prizemljeni, prizemljene, prizemljena | |
Definicija
(o avionu, svemirskom brodu i sl.)
| 1. | (što, se) spustiti (se) na zemlju bez štete i povrede; aterirati |
| 2. | (koga, se) pren. postati realan, učiniti da tko postane realan, da se prestane zanositi iluzijama |
Etimologija
✧ vidi prízēmlje
