prodèrati
prodèrati (što, se) svrš. 〈prez. pròderēm, pril. pr. -āvši, prid. trp. prȍderān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proderati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proderam |
| 2. | proderaš |
| 3. | prodera |
| množina | |
| 1. | proderamo |
| 2. | proderate |
| 3. | proderaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proderat ću |
| 2. | proderat ćeš |
| 3. | proderat će |
| množina | |
| 1. | proderat ćemo |
| 2. | proderat ćete |
| 3. | proderat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | proderah |
| 2. | prodera |
| 3. | prodera |
| množina | |
| 1. | proderasmo |
| 2. | proderaste |
| 3. | proderaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proderao sam |
| 2. | proderao si |
| 3. | proderao je |
| množina | |
| 1. | proderali smo |
| 2. | proderali ste |
| 3. | proderali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proderao |
| 2. | bio si proderao |
| 3. | bio je proderao |
| množina | |
| 1. | bili smo proderali |
| 2. | bili ste proderali |
| 3. | bili su proderali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proderaj |
| množina | |
| 1. | proderajmo |
| 2. | proderajte |
| glagolski prilog prošli | |
| proderavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proderao, proderala, proderalo | |
| proderali, proderale, proderala | |
Definicija
| 1. | a. deranjem, trošenjem, rabljenjem, dugom upotrebom napraviti rupu [proderati čarapu] b. raskinuti se, pocijepati se (od duge upotrebe, pod pritiskom i sl.) |
| 2. | (se) glasno viknuti, grubo viknuti, izderati se na koga |
Etimologija
✧ pro-4 + v. derati
