proglásiti
proglásiti svrš. 〈prez. pròglāsīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pròglāšen, gl. im. proglašénje〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proglasiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proglasim |
| 2. | proglasiš |
| 3. | proglasi |
| množina | |
| 1. | proglasimo |
| 2. | proglasite |
| 3. | proglase |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proglasit ću |
| 2. | proglasit ćeš |
| 3. | proglasit će |
| množina | |
| 1. | proglasit ćemo |
| 2. | proglasit ćete |
| 3. | proglasit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | proglasih |
| 2. | proglasi |
| 3. | proglasi |
| množina | |
| 1. | proglasismo |
| 2. | proglasiste |
| 3. | proglasiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proglasio sam |
| 2. | proglasio si |
| 3. | proglasio je |
| množina | |
| 1. | proglasili smo |
| 2. | proglasili ste |
| 3. | proglasili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proglasio |
| 2. | bio si proglasio |
| 3. | bio je proglasio |
| množina | |
| 1. | bili smo proglasili |
| 2. | bili ste proglasili |
| 3. | bili su proglasili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proglasi |
| množina | |
| 1. | proglasimo |
| 2. | proglasite |
| glagolski prilog prošli | |
| proglasivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proglasio, proglasila, proglasilo | |
| proglasili, proglasile, proglasila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| proglašen, proglašena, proglašeno | |
| proglašeni, proglašene, proglašena | |
Definicija
| 1. | (što) a. objaviti kakvo javno saopćenje, javno izdati službeni akt o čemu; proklamirati b. javno reći, staviti svima do znanja; objaviti c. razglasiti |
| 2. | (koga čim, za što) a. imenovati, promaknuti u zvanje, čin, funkciju i sl. [proglasiti predsjednikom] b. javno, službeno označiti koga krivim, nedužnim i sl. |
| 3. | (se) a. javno se predstaviti [proglasiti se umjetnikom] b. objaviti svoje postavljenje, imenovanje |
Etimologija
✧ vidi prȍglās
