prokùrātor
prokùrātor (prokurȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | prokurator |
| G | prokuratora |
| D | prokuratoru |
| A | prokuratora |
| V | prokuratore |
| L | prokuratoru |
| I | prokuratorom |
| množina | |
| N | prokuratori |
| G | prokuratora |
| D | prokuratorima |
| A | prokuratore |
| V | prokuratori |
| L | prokuratorima |
| I | prokuratorima |
| jednina | |
| N | prokurator |
| G | prokuratora |
| D | prokuratoru |
| A | prokuratora |
| V | prokuratore |
| L | prokuratoru |
| I | prokuratorom |
| množina | |
| N | prokuratori |
| G | prokuratora |
| D | prokuratorima |
| A | prokuratore |
| V | prokuratori |
| L | prokuratorima |
| I | prokuratorima |
Definicija
| 1. | onaj koji upravlja, upravitelj imanja u nekim zemljama |
| 2. | onaj koji kao opunomoćenik zastupa koga; posrednik |
| 3. | pov. visoki državni funkcionar u starom Rimu |
Etimologija
✧ lat. procurator ≃ procurare: obavljati poslove u ime drugoga, upravljati
