pròklinjati
pròklinjati (koga, što) nesvrš. 〈prez. -ēm, pril. sad. -njūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proklinjati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proklinjem |
| 2. | proklinješ |
| 3. | proklinje |
| množina | |
| 1. | proklinjemo |
| 2. | proklinjete |
| 3. | proklinju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proklinjat ću |
| 2. | proklinjat ćeš |
| 3. | proklinjat će |
| množina | |
| 1. | proklinjat ćemo |
| 2. | proklinjat ćete |
| 3. | proklinjat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | proklinjah |
| 2. | proklinjaše |
| 3. | proklinjaše |
| množina | |
| 1. | proklinjasmo |
| 2. | proklinjaste |
| 3. | proklinjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proklinjao sam |
| 2. | proklinjao si |
| 3. | proklinjao je |
| množina | |
| 1. | proklinjali smo |
| 2. | proklinjali ste |
| 3. | proklinjali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proklinjao |
| 2. | bio si proklinjao |
| 3. | bio je proklinjao |
| množina | |
| 1. | bili smo proklinjali |
| 2. | bili ste proklinjali |
| 3. | bili su proklinjali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proklinji |
| množina | |
| 1. | proklinjimo |
| 2. | proklinjite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| proklinjući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proklinjao, proklinjala, proklinjalo | |
| proklinjali, proklinjale, proklinjala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| proklinjan, proklinjana, proklinjano | |
| proklinjani, proklinjane, proklinjana | |
Etimologija
✧ vidi pròklēti
