proìsteći
proìsteći (iz čega) svrš. 〈prez. proìsteknēm/proistèčēm, pril. pr. proìstekāvši, prid. rad. proìstekao〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proisteći | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proisteknem / proistečem |
| 2. | proistekneš / proistečeć |
| 3. | proistekne / proisteče |
| množina | |
| 1. | proisteknemo / proistečemo |
| 2. | proisteknete / proistečete |
| 3. | proisteknu / proisteku |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proisteći ću |
| 2. | proisteći ćeš |
| 3. | proisteći će |
| množina | |
| 1. | proisteći ćemo |
| 2. | proisteći ćete |
| 3. | proisteći će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | proistekoh |
| 2. | proisteče |
| 3. | proisteče |
| množina | |
| 1. | proistekosmo |
| 2. | proistekoste |
| 3. | proistekoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proistekao sam |
| 2. | proistekao si |
| 3. | proistekao je |
| množina | |
| 1. | proistekli smo |
| 2. | proistekli ste |
| 3. | proistekli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proistekao |
| 2. | bio si proistekao |
| 3. | bio je proistekao |
| množina | |
| 1. | bili smo proistekli |
| 2. | bili ste proistekli |
| 3. | bili su proistekli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proistekni / proisteci |
| množina | |
| 1. | proisteknimo / proistecimo |
| 2. | proisteknite / proistecite |
| glagolski prilog prošli | |
| proistekavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proistekao, proistekla, proisteklo | |
| proistekli, proistekle, proistekla | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| proistečen, proistečena, proistečeno | |
| proistečeni, proistečene, proistečena | |
Etimologija
✧ pro-4 + v. isteći
