pròvreti
pròvreti () svrš. 〈prez. pròvrīm, pril. pr. -ēvši, prid. rad. pròvreo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| provreti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | provrim |
| 2. | provriš |
| 3. | provri |
| množina | |
| 1. | provrimo |
| 2. | provrite |
| 3. | provru |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | provret ću |
| 2. | provret ćeš |
| 3. | provret će |
| množina | |
| 1. | provret ćemo |
| 2. | provret ćete |
| 3. | provret će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | provreh |
| 2. | provre |
| 3. | provre |
| množina | |
| 1. | provresmo |
| 2. | provreste |
| 3. | provreše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | provreo sam |
| 2. | provreo si |
| 3. | provreo je |
| množina | |
| 1. | provreli smo |
| 2. | provreli ste |
| 3. | provreli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam provreo |
| 2. | bio si provreo |
| 3. | bio je provreo |
| množina | |
| 1. | bili smo provreli |
| 2. | bili ste provreli |
| 3. | bili su provreli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | provri |
| množina | |
| 1. | provrimo |
| 2. | provrite |
| glagolski prilog prošli | |
| provrevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| provreo, provrela, provrelo | |
| provreli, provrele, provrela | |
Definicija
| 1. | početi vreti |
| 2. | proključati, uzavreti |
| 3. | pren. snažno poteći, prostrujati (ob. o vodi izvora) |
Etimologija
✧ pro-4 + v. vreti
