protíviti se
protíviti se nesvrš. 〈prez. pròtīvīm se, pril. sad. -vēći se, gl. im. -vljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| protiviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | protivim |
| 2. | protiviš |
| 3. | protivi |
| množina | |
| 1. | protivimo |
| 2. | protivite |
| 3. | protive |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | protivit ću |
| 2. | protivit ćeš |
| 3. | protivit će |
| množina | |
| 1. | protivit ćemo |
| 2. | protivit ćete |
| 3. | protivit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | protivljah |
| 2. | protivljaše |
| 3. | protivljaše |
| množina | |
| 1. | protivljasmo |
| 2. | protivljaste |
| 3. | protivljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | protivio sam |
| 2. | protivio si |
| 3. | protivio je |
| množina | |
| 1. | protivili smo |
| 2. | protivili ste |
| 3. | protivili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam protivio |
| 2. | bio si protivio |
| 3. | bio je protivio |
| množina | |
| 1. | bili smo protivili |
| 2. | bili ste protivili |
| 3. | bili su protivili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | protivi |
| množina | |
| 1. | protivimo |
| 2. | protivite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| protiveći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| protivio, protivila, protivilo | |
| protivili, protivile, protivila | |
Definicija
postaviti se u položaj onoga koji se opire, koji je u položaju protivnika, pokazati protivljenje, izraziti neslaganje
Etimologija
✧ vidi prȍtiv (I)
