protézati
protézati (što, se) nesvrš. 〈prez. pròtēžēm, pril. sad. protéžūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| protezati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | protežem |
| 2. | protežeš |
| 3. | proteže |
| množina | |
| 1. | protežemo |
| 2. | protežete |
| 3. | protežu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | protezat ću |
| 2. | protezat ćeš |
| 3. | protezat će |
| množina | |
| 1. | protezat ćemo |
| 2. | protezat ćete |
| 3. | protezat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | protezah |
| 2. | protezaše |
| 3. | protezaše |
| množina | |
| 1. | protezasmo |
| 2. | protezaste |
| 3. | protezahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | protezao sam |
| 2. | protezao si |
| 3. | protezao je |
| množina | |
| 1. | protezali smo |
| 2. | protezali ste |
| 3. | protezali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam protezao |
| 2. | bio si protezao |
| 3. | bio je protezao |
| množina | |
| 1. | bili smo protezali |
| 2. | bili ste protezali |
| 3. | bili su protezali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proteži |
| množina | |
| 1. | protežimo |
| 2. | protežite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| protežući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| protezao, protezala, protezalo | |
| protezali, protezale, protezala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| protezan, protezana, protezano | |
| protezani, protezane, protezana | |
Etimologija
✧ vidi prȍteg
