sẕljati
sẕljati nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| srljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | srljam |
| 2. | srljaš |
| 3. | srlja |
| množina | |
| 1. | srljamo |
| 2. | srljate |
| 3. | srljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | srljat ću |
| 2. | srljat ćeš |
| 3. | srljat će |
| množina | |
| 1. | srljat ćemo |
| 2. | srljat ćete |
| 3. | srljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | srljah |
| 2. | srljaše |
| 3. | srljaše |
| množina | |
| 1. | srljasmo |
| 2. | srljaste |
| 3. | srljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | srljao sam |
| 2. | srljao si |
| 3. | srljao je |
| množina | |
| 1. | srljali smo |
| 2. | srljali ste |
| 3. | srljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam srljao |
| 2. | bio si srljao |
| 3. | bio je srljao |
| množina | |
| 1. | bili smo srljali |
| 2. | bili ste srljali |
| 3. | bili su srljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | srljaj |
| množina | |
| 1. | srljajmo |
| 2. | srljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| srljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| srljao, srljala, srljalo | |
| srljali, srljale, srljala | |
Definicija
| 1. | () bezglavo juriti, zalijetati se |
| 2. | (u što) nepromišljeno se upuštati, ulaziti bez pripreme (u posao, u pothvat itd.) [srljati u propast] |
Etimologija
✧ ekspr.
