spekulírati
spekulírati () nesvrš. 〈prez. spekùlīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| spekulirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | spekuliram |
| 2. | spekuliraš |
| 3. | spekulira |
| množina | |
| 1. | spekuliramo |
| 2. | spekulirate |
| 3. | spekuliraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | spekulirat ću |
| 2. | spekulirat ćeš |
| 3. | spekulirat će |
| množina | |
| 1. | spekulirat ćemo |
| 2. | spekulirat ćete |
| 3. | spekulirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | spekulirah |
| 2. | spekuliraše |
| 3. | spekuliraše |
| množina | |
| 1. | spekulirasmo |
| 2. | spekuliraste |
| 3. | spekulirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | spekulirao sam |
| 2. | spekulirao si |
| 3. | spekulirao je |
| množina | |
| 1. | spekulirali smo |
| 2. | spekulirali ste |
| 3. | spekulirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam spekulirao |
| 2. | bio si spekulirao |
| 3. | bio je spekulirao |
| množina | |
| 1. | bili smo spekulirali |
| 2. | bili ste spekulirali |
| 3. | bili su spekulirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | spekuliraj |
| množina | |
| 1. | spekulirajmo |
| 2. | spekulirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| spekulirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| spekulirao, spekulirala, spekuliralo | |
| spekulirali, spekulirale, spekulirala | |
Definicija
| 1. | duboko razmišljati; teoretizirati, umovati |
| 2. | v. špekulirati |
Etimologija
✧ njem. spekulieren ← lat. speculari: promatrati; nadzirati
