blamírati
blamírati (koga, se) dv. 〈prez. blàmīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| blamirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | blamiram |
| 2. | blamiraš |
| 3. | blamira |
| množina | |
| 1. | blamiramo |
| 2. | blamirate |
| 3. | blamiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | blamirat ću |
| 2. | blamirat ćeš |
| 3. | blamirat će |
| množina | |
| 1. | blamirat ćemo |
| 2. | blamirat ćete |
| 3. | blamirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | blamirah |
| 2. | blamiraše |
| 3. | blamiraše |
| množina | |
| 1. | blamirasmo |
| 2. | blamiraste |
| 3. | blamirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | blamirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | blamirao sam |
| 2. | blamirao si |
| 3. | blamirao je |
| množina | |
| 1. | blamirali smo |
| 2. | blamirali ste |
| 3. | blamirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam blamirao |
| 2. | bio si blamirao |
| 3. | bio je blamirao |
| množina | |
| 1. | bili smo blamirali |
| 2. | bili ste blamirali |
| 3. | bili su blamirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | blamiraj |
| množina | |
| 1. | blamirajmo |
| 2. | blamirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| blamirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| blamiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| blamirao, blamirala, blamiralo | |
| blamirali, blamirale, blamirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| blamiran, blamirana, blamirano | |
| blamirani, blamirane, blamirana | |
Definicija
| 1. | doživjeti/doživljavati blamažu, osramotiti se; obrukati se |
| 2. | izvrgnuti/izvrgavati blamaži, (o)sramotiti (koga), (u)činiti smiješnim |
Etimologija
✧ vidi blamáža
