stanòvati
stanòvati nesvrš. 〈prez. stànujēm, pril. sad. stànujūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| stanovati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | stanujem |
| 2. | stanuješ |
| 3. | stanuje |
| množina | |
| 1. | stanujemo |
| 2. | stanujete |
| 3. | stanuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | stanovat ću |
| 2. | stanovat ćeš |
| 3. | stanovat će |
| množina | |
| 1. | stanovat ćemo |
| 2. | stanovat ćete |
| 3. | stanovat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | stanovah |
| 2. | stanovaše |
| 3. | stanovaše |
| množina | |
| 1. | stanovasmo |
| 2. | stanovaste |
| 3. | stanovahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | stanovao sam |
| 2. | stanovao si |
| 3. | stanovao je |
| množina | |
| 1. | stanovali smo |
| 2. | stanovali ste |
| 3. | stanovali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam stanovao |
| 2. | bio si stanovao |
| 3. | bio je stanovao |
| množina | |
| 1. | bili smo stanovali |
| 2. | bili ste stanovali |
| 3. | bili su stanovali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | stanuj |
| množina | |
| 1. | stanujmo |
| 2. | stanujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| stanujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| stanovao, stanovala, stanovalo | |
| stanovali, stanovale, stanovala | |
Definicija
boraviti, živjeti u stanu [stalno/povremeno stanovati]
Etimologija
✧ vidi stȃn
