stagnírati
stagnírati dv. 〈prez. stàgnīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
stagnirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | stagniram |
2. | stagniraš |
3. | stagnira |
množina | |
1. | stagniramo |
2. | stagnirate |
3. | stagniraju |
futur | |
jednina | |
1. | stagnirat ću |
2. | stagnirat ćeš |
3. | stagnirat će |
množina | |
1. | stagnirat ćemo |
2. | stagnirat ćete |
3. | stagnirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | stagnirah |
2. | stagniraše |
3. | stagniraše |
množina | |
1. | stagnirasmo |
2. | stagniraste |
3. | stagnirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | stagnirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | stagnirao sam |
2. | stagnirao si |
3. | stagnirao je |
množina | |
1. | stagnirali smo |
2. | stagnirali ste |
3. | stagnirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam stagnirao |
2. | bio si stagnirao |
3. | bio je stagnirao |
množina | |
1. | bili smo stagnirali |
2. | bili ste stagnirali |
3. | bili su stagnirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | stagniraj |
množina | |
1. | stagnirajmo |
2. | stagnirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
stagnirajući | |
glagolski prilog prošli | |
stagniravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
stagnirao, stagnirala, stagniralo | |
stagnirali, stagnirale, stagnirala |
1. | zastati/zaostajati u razvoju, doći/dolaziti u stagnaciju, biti/postojati u stagnaciji |
2. | pren. postati mlitav, trom; zaostajati |