sùnetiti
sùnetiti (koga) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -tēći, gl. im. -ćēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sunetiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sunetim |
| 2. | sunetiš |
| 3. | suneti |
| množina | |
| 1. | sunetimo |
| 2. | sunetite |
| 3. | sunete |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sunetit ću |
| 2. | sunetit ćeš |
| 3. | sunetit će |
| množina | |
| 1. | sunetit ćemo |
| 2. | sunetit ćete |
| 3. | sunetit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | sunećah |
| 2. | sunećaše |
| 3. | sunećaše |
| množina | |
| 1. | sunećasmo |
| 2. | sunećaste |
| 3. | sunećahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sunetio sam |
| 2. | sunetio si |
| 3. | sunetio je |
| množina | |
| 1. | sunetili smo |
| 2. | sunetili ste |
| 3. | sunetili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sunetio |
| 2. | bio si sunetio |
| 3. | bio je sunetio |
| množina | |
| 1. | bili smo sunetili |
| 2. | bili ste sunetili |
| 3. | bili su sunetili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | suneti |
| množina | |
| 1. | sunetimo |
| 2. | sunetite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| suneteći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sunetio, sunetila, sunetilo | |
| sunetili, sunetile, sunetila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sunećen, sunećena, sunećeno | |
| sunećeni, sunećene, sunećena | |
Definicija
obavljati sunet; džerešiti
Etimologija
✧ vidi sùnet
