surùdžija
surùdžija m 〈N mn -e〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | surudžija |
| G | surudžije |
| D | surudžiji |
| A | surudžiju |
| V | surudžijo |
| L | surudžiji |
| I | surudžijom |
| množina | |
| N | surudžije |
| G | surudžija |
| D | surudžijama |
| A | surudžije |
| V | surudžije |
| L | surudžijama |
| I | surudžijama |
Definicija
reg. zast.
| 1. | onaj koji tjera konje u zaprezi; kočijaš |
| 2. | onaj koji jaše konja, te pritom donosi vijest ili pismo; konjanik, glasnik, teklič, poštar |
Onomastika
♦ pr. (prema službi): Sùručić (Kostajnica, Rijeka)
Etimologija
✧ tur. sürücü
