suptrahírati
suptrahírati dv. 〈prez. suptràhīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
suptrahirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | suptrahiram |
2. | suptrahiraš |
3. | suptrahira |
množina | |
1. | suptrahiramo |
2. | suptrahirate |
3. | suptrahiraju |
futur | |
jednina | |
1. | suptrahirat ću |
2. | suptrahirat ćeš |
3. | suptrahirat će |
množina | |
1. | suptrahirat ćemo |
2. | suptrahirat ćete |
3. | suptrahirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | suptrahirah |
2. | suptrahiraše |
3. | suptrahiraše |
množina | |
1. | suptrahirasmo |
2. | suptrahiraste |
3. | suptrahirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | suptrahirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | suptrahirao sam |
2. | suptrahirao si |
3. | suptrahirao je |
množina | |
1. | suptrahirali smo |
2. | suptrahirali ste |
3. | suptrahirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam suptrahirao |
2. | bio si suptrahirao |
3. | bio je suptrahirao |
množina | |
1. | bili smo suptrahirali |
2. | bili ste suptrahirali |
3. | bili su suptrahirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | suptrahiraj |
množina | |
1. | suptrahirajmo |
2. | suptrahirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
suptrahirajući | |
glagolski prilog prošli | |
suptrahiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
suptrahirao, suptrahirala, suptrahiralo | |
suptrahirali, suptrahirale, suptrahirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
suptrahiran, suptrahirana, suptrahirano | |
suptrahirani, suptrahirane, suptrahirana |