svȅsti2
svȅsti2 (što) svrš. 〈prez. svèdēm, pril. pr. svȇvši, prid. trp. svèden〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| svesti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | svedem |
| 2. | svedeš |
| 3. | svede |
| množina | |
| 1. | svedemo |
| 2. | svedete |
| 3. | svedu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | svest ću |
| 2. | svest ćeš |
| 3. | svest će |
| množina | |
| 1. | svest ćemo |
| 2. | svest ćete |
| 3. | svest će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | svedoh |
| 2. | svede |
| 3. | svede |
| množina | |
| 1. | svedosmo |
| 2. | svedoste |
| 3. | svedoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sveo sam |
| 2. | sveo si |
| 3. | sveo je |
| množina | |
| 1. | sveli smo |
| 2. | sveli ste |
| 3. | sveli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sveo |
| 2. | bio si sveo |
| 3. | bio je sveo |
| množina | |
| 1. | bili smo sveli |
| 2. | bili ste sveli |
| 3. | bili su sveli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | svedi |
| množina | |
| 1. | svedimo |
| 2. | svedite |
| glagolski prilog prošli | |
| svevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sveo, svela, svelo | |
| sveli, svele, svela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| sveden, svedena, svedeno | |
| svedeni, svedene, svedena | |
Definicija
načiniti u obliku svoda, dati čemu oblik svoda, nadsvoditi, zasvoditi
Etimologija
✧ vidi svȍd
