svènuti
svènuti () svrš. 〈prez. svȅnēm, pril. pr. -ūvši, prid. rad. svènuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| svenuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | svenem |
| 2. | sveneš |
| 3. | svene |
| množina | |
| 1. | svenemo |
| 2. | svenete |
| 3. | svenu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | svenut ću |
| 2. | svenut ćeš |
| 3. | svenut će |
| množina | |
| 1. | svenut ćemo |
| 2. | svenut ćete |
| 3. | svenut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | svenuh |
| 2. | svenu |
| 3. | svenu |
| množina | |
| 1. | svenusmo |
| 2. | svenuste |
| 3. | svenuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | svenuo sam |
| 2. | svenuo si |
| 3. | svenuo je |
| množina | |
| 1. | svenuli smo |
| 2. | svenuli ste |
| 3. | svenuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam svenuo |
| 2. | bio si svenuo |
| 3. | bio je svenuo |
| množina | |
| 1. | bili smo svenuli |
| 2. | bili ste svenuli |
| 3. | bili su svenuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sveni |
| množina | |
| 1. | svenimo |
| 2. | svenite |
| glagolski prilog prošli | |
| svenuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| svenuo, svenula, svenulo | |
| svenuli, svenule, svenula | |
Definicija
| 1. | prestati cvjetati; uvenuti |
| 2. | pren. izgubiti mladalačku svježinu; oronuti, propasti |
Etimologija
✧ s (a)- + v. venuti
