svèznajūć
svèznajūć prid. 〈odr. -ī〉
Pozitiv - neodr. | |
---|---|
Pozitiv - odr. | |
muški rod | |
jednina | |
N | sveznajući |
G | sveznajućeg / sveznajućega |
D | sveznajućem / sveznajućemu |
A | sveznajućeg / sveznajućega / sveznajući |
V | sveznajući |
L | sveznajućem / sveznajućemu |
I | sveznajućim |
množina | |
N | sveznajući |
G | sveznajućih |
D | sveznajućim / sveznajućima |
A | sveznajuće |
V | sveznajući |
L | sveznajućim / sveznajućima |
I | sveznajućim / sveznajućima |
srednji rod | |
jednina | |
N | sveznajuće |
G | sveznajućeg / sveznajućega |
D | sveznajućem / sveznajućemu |
A | sveznajuće |
V | sveznajuće |
L | sveznajućem / sveznajućemu |
I | sveznajućim |
množina | |
N | sveznajuća |
G | sveznajućih |
D | sveznajućim / sveznajućima |
A | sveznajuća |
V | sveznajuća |
L | sveznajućim / sveznajućima |
I | sveznajućim / sveznajućima |
ženski rod | |
jednina | |
N | sveznajuća |
G | sveznajuće |
D | sveznajućoj |
A | sveznajuću |
V | sveznajuća |
L | sveznajućoj |
I | sveznajućom |
množina | |
N | sveznajuća |
G | sveznajućih |
D | sveznajućim / sveznajućima |
A | sveznajuće |
V | sveznajuće |
L | sveznajućim / sveznajućima |
I | sveznajućim / sveznajućima |
1. | ekspr. koji sve vidi i zna (kao dio imenskog predikata) [Bog je svemoguć i sveznajuć] |
2. | 〈odr.〉 a. koji vrlo mnogo zna, koji ima neizmjerno znanje, koji raspolaže vrlo velikim znanjem, koji zna sve [nisam ni ja sveznajući] b. koji mnogo saznaje, koji raspolaže informacijama u vrlo velikoj mjeri, čijoj pažnji ništa ne može umaknuti [sveznajuća policija] |