afrontírati
afrontírati () dv. 〈prez. afròntīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| afrontirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | afrontiram |
| 2. | afrontiraš |
| 3. | afrontira |
| množina | |
| 1. | afrontiramo |
| 2. | afrontirate |
| 3. | afrontiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | afrontirat ću |
| 2. | afrontirat ćeš |
| 3. | afrontirat će |
| množina | |
| 1. | afrontirat ćemo |
| 2. | afrontirat ćete |
| 3. | afrontirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | afrontirah |
| 2. | afrontiraše |
| 3. | afrontiraše |
| množina | |
| 1. | afrontirasmo |
| 2. | afrontiraste |
| 3. | afrontirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | afrontirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | afrontirao sam |
| 2. | afrontirao si |
| 3. | afrontirao je |
| množina | |
| 1. | afrontirali smo |
| 2. | afrontirali ste |
| 3. | afrontirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam afrontirao |
| 2. | bio si afrontirao |
| 3. | bio je afrontirao |
| množina | |
| 1. | bili smo afrontirali |
| 2. | bili ste afrontirali |
| 3. | bili su afrontirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | afrontiraj |
| množina | |
| 1. | afrontirajmo |
| 2. | afrontirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| afrontirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| afrontiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| afrontirao, afrontirala, afrontiralo | |
| afrontirali, afrontirale, afrontirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| afrontiran, afrontirana, afrontirano | |
| afrontirani, afrontirane, afrontirana | |
Definicija
izvesti/izvoditi afront
Etimologija
✧ vidi àfront
