šlȉf
šlȉf m 〈N mn -ovi〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | šlif |
| G | šlifa |
| D | šlifu |
| A | šlif |
| V | šlife |
| L | šlifu |
| I | šlifom |
| množina | |
| N | šlifovi |
| G | šlifova |
| D | šlifovima |
| A | šlifove |
| V | šlifovi |
| L | šlifovima |
| I | šlifovima |
Definicija
reg.
| 1. | uglađeno ponašanje, finoća, otmjenost [imati šlifa] |
| 2. | izbrušeno mjesto, uglađen brid (stakla) |
Etimologija
✧ njem. Schliff ≃ schleifen: šlifati
