šmŕknuti
šmŕknuti (što) svrš. 〈prez. šmȓknēm, pril. pr. -ūvši, prid. rad. šmŕknuo〉,
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
šmrknuti | |
prezent | |
jednina | |
1. | šmrknem |
2. | šmrkneš |
3. | šmrkne |
množina | |
1. | šmrknemo |
2. | šmrknete |
3. | šmrknu |
futur | |
jednina | |
1. | šmrknut ću |
2. | šmrknut ćeš |
3. | šmrknut će |
množina | |
1. | šmrknut ćemo |
2. | šmrknut ćete |
3. | šmrknut će |
aorist | |
jednina | |
1. | šmrknuh |
2. | šmrknu |
3. | šmrknu |
množina | |
1. | šmrknusmo |
2. | šmrknuste |
3. | šmrknuše |
perfekt | |
jednina | |
1. | šmrknuo sam |
2. | šmrknuo si |
3. | šmrknuo je |
množina | |
1. | šmrknuli smo |
2. | šmrknuli ste |
3. | šmrknuli su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam šmrknuo |
2. | bio si šmrknuo |
3. | bio je šmrknuo |
množina | |
1. | bili smo šmrknuli |
2. | bili ste šmrknuli |
3. | bili su šmrknuli |
imperativ | |
jednina | |
2. | šmrkni |
množina | |
1. | šmrknimo |
2. | šmrknite |
glagolski prilog prošli | |
šmrknuvši | |
glagolski pridjev aktivni | |
šmrknuo, šmrknula, šmrknulo | |
šmrknuli, šmrknule, šmrknula |