šprȉcati
šprȉcati nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, prid. trp. šprȉcān, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
špricati | |
prezent | |
jednina | |
1. | špricam |
2. | špricaš |
3. | šprica |
množina | |
1. | špricamo |
2. | špricate |
3. | špricaju |
futur | |
jednina | |
1. | špricat ću |
2. | špricat ćeš |
3. | špricat će |
množina | |
1. | špricat ćemo |
2. | špricat ćete |
3. | špricat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | špricah |
2. | špricaše |
3. | špricaše |
množina | |
1. | špricasmo |
2. | špricaste |
3. | špricahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | špricao sam |
2. | špricao si |
3. | špricao je |
množina | |
1. | špricali smo |
2. | špricali ste |
3. | špricali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam špricao |
2. | bio si špricao |
3. | bio je špricao |
množina | |
1. | bili smo špricali |
2. | bili ste špricali |
3. | bili su špricali |
imperativ | |
jednina | |
2. | špricaj |
množina | |
1. | špricajmo |
2. | špricajte |
glagolski prilog sadašnji | |
špricajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
špricao, špricala, špricalo | |
špricali, špricale, špricala | |
glagolski pridjev pasivni | |
šprican, špricana, špricano | |
špricani, špricane, špricana |
1. | () rasipati se u kapima ili mlazovima na sve strane; prskati, štrcati |
2. | (što) prskati (npr. vinograd, lozu itd. radi zaštite od nametnika) |
3. | žarg. brzo bježati, bježati glavom bez obzira, hvatati maglu |