špȃrtati
špȃrtati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| špartati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | špartam |
| 2. | špartaš |
| 3. | šparta |
| množina | |
| 1. | špartamo |
| 2. | špartate |
| 3. | špartaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | špartat ću |
| 2. | špartat ćeš |
| 3. | špartat će |
| množina | |
| 1. | špartat ćemo |
| 2. | špartat ćete |
| 3. | špartat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | špartah |
| 2. | špartaše |
| 3. | špartaše |
| množina | |
| 1. | špartasmo |
| 2. | špartaste |
| 3. | špartahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | špartao sam |
| 2. | špartao si |
| 3. | špartao je |
| množina | |
| 1. | špartali smo |
| 2. | špartali ste |
| 3. | špartali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam špartao |
| 2. | bio si špartao |
| 3. | bio je špartao |
| množina | |
| 1. | bili smo špartali |
| 2. | bili ste špartali |
| 3. | bili su špartali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | špartaj |
| množina | |
| 1. | špartajmo |
| 2. | špartajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| špartajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| špartao, špartala, špartalo | |
| špartali, špartale, špartala | |
Definicija
reg.
| 1. | vući vodoravne i okomite crte; iscrtavati |
| 2. | žarg. ići, hodati, kretati se amo-tamo, gore-dolje; korzirati |
Etimologija
✧ vidi špȃrta
