tandẕkati
tandẕkati nesvrš. 〈prez. tàndṟčēm, pril. sad. tàndṟčūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tandrkati | |
prezent | |
jednina | |
1. | tandrčem |
2. | tandrčeš |
3. | tandrče |
množina | |
1. | tandrčemo |
2. | tandrčete |
3. | tandrču |
futur | |
jednina | |
1. | tandrkat ću |
2. | tandrkat ćeš |
3. | tandrkat će |
množina | |
1. | tandrkat ćemo |
2. | tandrkat ćete |
3. | tandrkat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tandrkah |
2. | tandrkaše |
3. | tandrkaše |
množina | |
1. | tandrkasmo |
2. | tandrkaste |
3. | tandrkahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tandrkao sam |
2. | tandrkao si |
3. | tandrkao je |
množina | |
1. | tandrkali smo |
2. | tandrkali ste |
3. | tandrkali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tandrkao |
2. | bio si tandrkao |
3. | bio je tandrkao |
množina | |
1. | bili smo tandrkali |
2. | bili ste tandrkali |
3. | bili su tandrkali |
imperativ | |
jednina | |
2. | tandrči |
množina | |
1. | tandrčimo |
2. | tandrčite |
glagolski prilog sadašnji | |
tandrčući | |
glagolski pridjev aktivni | |
tandrkao, tandrkala, tandrkalo | |
tandrkali, tandrkale, tandrkala |
1. | a. govoriti nepovezano, zbrda-zdola b. neprestano govoriti, ne zatvarati usta, »mljeti« c. prigovarati, gunđati, tražiti dlaku u jajetu, torlokati |
2. | tandarati (1) |