šȕtkati
šȕtkati nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉 (koga)
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| šutkati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | šutkam |
| 2. | šutkaš |
| 3. | šutka |
| množina | |
| 1. | šutkamo |
| 2. | šutkate |
| 3. | šutkaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | šutkat ću |
| 2. | šutkat ćeš |
| 3. | šutkat će |
| množina | |
| 1. | šutkat ćemo |
| 2. | šutkat ćete |
| 3. | šutkat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | šutkah |
| 2. | šutkaše |
| 3. | šutkaše |
| množina | |
| 1. | šutkasmo |
| 2. | šutkaste |
| 3. | šutkahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | šutkao sam |
| 2. | šutkao si |
| 3. | šutkao je |
| množina | |
| 1. | šutkali smo |
| 2. | šutkali ste |
| 3. | šutkali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam šutkao |
| 2. | bio si šutkao |
| 3. | bio je šutkao |
| množina | |
| 1. | bili smo šutkali |
| 2. | bili ste šutkali |
| 3. | bili su šutkali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | šutkaj |
| množina | |
| 1. | šutkajmo |
| 2. | šutkajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| šutkajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| šutkao, šutkala, šutkalo | |
| šutkali, šutkale, šutkala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| šutkan, šutkana, šutkano | |
| šutkani, šutkane, šutkana | |
Definicija
upozoravanjem ili davanjem znakova htjeti da ušuti onaj koji govori; ušutkivati, usp. šutjeti
Etimologija
✧ vidi šútjeti
