tȃbornīk
tȃbornīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | tabornik |
| G | tabornika |
| D | taborniku |
| A | tabornika |
| V | taborniče |
| L | taborniku |
| I | tabornikom |
| množina | |
| N | tabornici |
| G | tabornika |
| D | tabornicima |
| A | tabornike |
| V | tabornici |
| L | tabornicima |
| I | tabornicima |
Definicija
pov. vojn.
| 1. | služba i čin u feudalnom društvu [kmeti gladni a tabornici siti] |
| 2. | onaj koji je na čelu tabora (3) |
Etimologija
✧ vidi tȃbor
