slètjeti
slètjeti () svrš. 〈prez. slȅtīm, pril. pr. -ēvši, prid. rad. slètio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sletjeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sletim |
| 2. | sletiš |
| 3. | sleti |
| množina | |
| 1. | sletimo |
| 2. | sletite |
| 3. | slete |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sletjet ću |
| 2. | sletjet ćeš |
| 3. | sletjet će |
| množina | |
| 1. | sletjet ćemo |
| 2. | sletjet ćete |
| 3. | sletjet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | sletjeh |
| 2. | sletje |
| 3. | sletje |
| množina | |
| 1. | sletjesmo |
| 2. | sletjeste |
| 3. | sletješe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sletio sam |
| 2. | sletio si |
| 3. | sletio je |
| množina | |
| 1. | sletjeli smo |
| 2. | sletjeli ste |
| 3. | sletjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sletio |
| 2. | bio si sletio |
| 3. | bio je sletio |
| množina | |
| 1. | bili smo sletjeli |
| 2. | bili ste sletjeli |
| 3. | bili su sletjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sleti |
| množina | |
| 1. | sletimo |
| 2. | sletite |
| glagolski prilog prošli | |
| sletjevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sletio, sletjela, sletjelo | |
| sletjeli, sletjele, sletjela | |
Definicija
| 1. | spustiti se leteći na što (o pticama i letjelicama) [sletjeti na pistu; sletjeti na krov] |
| 2. | pren. pejor. pasti s višeg društvenog i sl. položaja |
| 3. | (se) pren. doći, naići na jedno mjesto, s raznih strana; dojuriti, sjatiti se |
Etimologija
✧ vidi slȅt
