skȁmeniti
skȁmeniti svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. skȁmenjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| skameniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | skamenim |
| 2. | skameniš |
| 3. | skameni |
| množina | |
| 1. | skamenimo |
| 2. | skamenite |
| 3. | skamene |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | skamenit ću |
| 2. | skamenit ćeš |
| 3. | skamenit će |
| množina | |
| 1. | skamenit ćemo |
| 2. | skamenit ćete |
| 3. | skamenit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | skamenih |
| 2. | skameni |
| 3. | skameni |
| množina | |
| 1. | skamenismo |
| 2. | skameniste |
| 3. | skameniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | skamenio sam |
| 2. | skamenio si |
| 3. | skamenio je |
| množina | |
| 1. | skamenili smo |
| 2. | skamenili ste |
| 3. | skamenili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam skamenio |
| 2. | bio si skamenio |
| 3. | bio je skamenio |
| množina | |
| 1. | bili smo skamenili |
| 2. | bili ste skamenili |
| 3. | bili su skamenili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | skameni |
| množina | |
| 1. | skamenimo |
| 2. | skamenite |
| glagolski prilog prošli | |
| skamenivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| skamenio, skamenila, skamenilo | |
| skamenili, skamenile, skamenila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| skamenjen, skamenjena, skamenjeno | |
| skamenjeni, skamenjene, skamenjena | |
Definicija
| 1. | (se) a. postati kamen, pretvoriti se u kamen; okameniti se, petrificirati se b. pren. ostati nepokretan, ukočiti se (od naglog uzbuđenja, vrlo loše vijesti, tragičnog prizora) |
| 2. | (koga) pren. učiniti koga nepokretnim, ukočenim |
Etimologija
✧ s (a)- + v. kam1, kameniti se
