skòpčati
skòpčati (što) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. skȍpčān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| skopčati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | skopčam |
| 2. | skopčaš |
| 3. | skopča |
| množina | |
| 1. | skopčamo |
| 2. | skopčate |
| 3. | skopčaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | skopčat ću |
| 2. | skopčat ćeš |
| 3. | skopčat će |
| množina | |
| 1. | skopčat ćemo |
| 2. | skopčat ćete |
| 3. | skopčat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | skopčah |
| 2. | skopča |
| 3. | skopča |
| množina | |
| 1. | skopčasmo |
| 2. | skopčaste |
| 3. | skopčaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | skopčao sam |
| 2. | skopčao si |
| 3. | skopčao je |
| množina | |
| 1. | skopčali smo |
| 2. | skopčali ste |
| 3. | skopčali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam skopčao |
| 2. | bio si skopčao |
| 3. | bio je skopčao |
| množina | |
| 1. | bili smo skopčali |
| 2. | bili ste skopčali |
| 3. | bili su skopčali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | skopčaj |
| množina | |
| 1. | skopčajmo |
| 2. | skopčajte |
| glagolski prilog prošli | |
| skopčavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| skopčao, skopčala, skopčalo | |
| skopčali, skopčale, skopčala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| skopčan, skopčana, skopčano | |
| skopčani, skopčane, skopčana | |
Definicija
| 1. | spojiti kopčama ili čime sličnim; zakopčati |
| 2. | žarg. povezati, razumjeti, shvatiti |
