slámati
slámati (što, se) nesvrš. 〈prez. slȃmām (se), pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| slamati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | slamam |
| 2. | slamaš |
| 3. | slama |
| množina | |
| 1. | slamamo |
| 2. | slamate |
| 3. | slamaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | slamat ću |
| 2. | slamat ćeš |
| 3. | slamat će |
| množina | |
| 1. | slamat ćemo |
| 2. | slamat ćete |
| 3. | slamat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | slamah |
| 2. | slamaše |
| 3. | slamaše |
| množina | |
| 1. | slamasmo |
| 2. | slamaste |
| 3. | slamahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | slamao sam |
| 2. | slamao si |
| 3. | slamao je |
| množina | |
| 1. | slamali smo |
| 2. | slamali ste |
| 3. | slamali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam slamao |
| 2. | bio si slamao |
| 3. | bio je slamao |
| množina | |
| 1. | bili smo slamali |
| 2. | bili ste slamali |
| 3. | bili su slamali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | slamaj |
| množina | |
| 1. | slamajmo |
| 2. | slamajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| slamajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| slamao, slamala, slamalo | |
| slamali, slamale, slamala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| slaman, slamana, slamano | |
| slamani, slamane, slamana | |
Definicija
v. slomiti (se)
Etimologija
✧ vidi slòmiti
