blȁgoslōv
blȁgoslōv m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | blagoslov |
| G | blagoslova |
| D | blagoslovu |
| A | blagoslov |
| V | blagoslove |
| L | blagoslovu |
| I | blagoslovom |
| množina | |
| N | blagoslovi |
| G | blagoslova |
| D | blagoslovima |
| A | blagoslove |
| V | blagoslovi |
| L | blagoslovima |
| I | blagoslovima |
Definicija
| 1. | a. bibl. zazivanje nad nekim (ob. oca na samrti nad djecom) za moć plodnosti i života, za materijalno obilje i društveni položaj b. kršć. čin koji obavlja posvećena osoba (svećenik), kojim se, po zazivu Božjem, blagoslovljenoj osobi želi Božja zaštita na poseban način, spada u niz obreda koji se zovu sakramentalije (može biti posebna molitva i posebna religiozna simbolika) |
| 2. | pren. čin odobravanja [dobiti čiji blagoslov; dati svoj blagoslov dati odobrenje, odobriti] |
Sintagma
∆ blagoslov urbi et orbi (izg. blagoslov ȕrbi ȅt ȍrbi) blagoslov koji papa podjeljuje gradu Rimu (urbs) i cijelome svijetu (orbis) u svečanim prilikama, spojen s potpunim oprostom
Frazeologija
⃟ čekati blagoslov Božji iron. za onoga koji troši vrijeme, čeka da mu nešto dođe samo, da padne s neba;
dati svoj blagoslov dati odobrenje, odobriti;
početi s blagoslovom (Božjim) 1. s nadom na dobro 2. onda kad je dobro;
nema tu blagoslova nema tu nade na uspjeh, ne radi se dobro, nema sloge itd.;
(dobiveno, došlo itd.) s blagoslovom razvija se, napreduje itd. na najbolji način, sve sretno teče (o djetetu, imanju itd.)
dati svoj blagoslov dati odobrenje, odobriti;
početi s blagoslovom (Božjim) 1. s nadom na dobro 2. onda kad je dobro;
nema tu blagoslova nema tu nade na uspjeh, ne radi se dobro, nema sloge itd.;
(dobiveno, došlo itd.) s blagoslovom razvija se, napreduje itd. na najbolji način, sve sretno teče (o djetetu, imanju itd.)
