smùnđati
smùnđati (što) svrš.
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| smunđati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | smunđam |
| 2. | smunđaš |
| 3. | smunđa |
| množina | |
| 1. | smunđamo |
| 2. | smunđate |
| 3. | smunđaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | smunđat ću |
| 2. | smunđat ćeš |
| 3. | smunđat će |
| množina | |
| 1. | smunđat ćemo |
| 2. | smunđat ćete |
| 3. | smunđat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | smunđah |
| 2. | smunđa |
| 3. | smunđa |
| množina | |
| 1. | smunđasmo |
| 2. | smunđaste |
| 3. | smunđaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | smunđao sam |
| 2. | smunđao si |
| 3. | smunđao je |
| množina | |
| 1. | smunđali smo |
| 2. | smunđali ste |
| 3. | smunđali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam smunđao |
| 2. | bio si smunđao |
| 3. | bio je smunđao |
| množina | |
| 1. | bili smo smunđali |
| 2. | bili ste smunđali |
| 3. | bili su smunđali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | smunđaj |
| množina | |
| 1. | smunđajmo |
| 2. | smunđajte |
| glagolski prilog prošli | |
| smunđavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| smunđao, smunđala, smunđalo | |
| smunđali, smunđale, smunđala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| smunđan, smunđana, smunđano | |
| smunđani, smunđane, smunđana | |
Definicija
razg. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. smȕnđān〉 reći nešto nerazumljivo
Etimologija
✧ ekspr.
