smrȁditi
smrȁditi (, što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -dēći, gl. im. -đēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| smraditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | smradim |
| 2. | smradiš |
| 3. | smradi |
| množina | |
| 1. | smradimo |
| 2. | smradite |
| 3. | smrade |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | smradit ću |
| 2. | smradit ćeš |
| 3. | smradit će |
| množina | |
| 1. | smradit ćemo |
| 2. | smradit ćete |
| 3. | smradit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | smrađah |
| 2. | smrađaše |
| 3. | smrađaše |
| množina | |
| 1. | smrađasmo |
| 2. | smrađaste |
| 3. | smrađahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | smradio sam |
| 2. | smradio si |
| 3. | smradio je |
| množina | |
| 1. | smradili smo |
| 2. | smradili ste |
| 3. | smradili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam smradio |
| 2. | bio si smradio |
| 3. | bio je smradio |
| množina | |
| 1. | bili smo smradili |
| 2. | bili ste smradili |
| 3. | bili su smradili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | smradi |
| množina | |
| 1. | smradimo |
| 2. | smradite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| smradeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| smradio, smradila, smradilo | |
| smradili, smradile, smradila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| smrađen, smrađena, smrađeno | |
| smrađeni, smrađene, smrađena | |
Definicija
| 1. | širiti smrad |
| 2. | iznerediti se |
Frazeologija
⃟ smraditi svoje gnijezdo obeščastiti, pokazati nezahvalnost, loše se ponijeti prema onome komu se duguje zahvalnost ili ima moralna obveza
Etimologija
✧ vidi smrȃd
