sofisticírati
sofisticírati (što) dv. 〈prez. sofistìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
sofisticirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | sofisticiram |
2. | sofisticiraš |
3. | sofisticira |
množina | |
1. | sofisticiramo |
2. | sofisticirate |
3. | sofisticiraju |
futur | |
jednina | |
1. | sofisticirat ću |
2. | sofisticirat ćeš |
3. | sofisticirat će |
množina | |
1. | sofisticirat ćemo |
2. | sofisticirat ćete |
3. | sofisticirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | sofisticirah |
2. | sofisticiraše |
3. | sofisticiraše |
množina | |
1. | sofisticirasmo |
2. | sofisticiraste |
3. | sofisticirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | sofisticirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | sofisticirao sam |
2. | sofisticirao si |
3. | sofisticirao je |
množina | |
1. | sofisticirali smo |
2. | sofisticirali ste |
3. | sofisticirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam sofisticirao |
2. | bio si sofisticirao |
3. | bio je sofisticirao |
množina | |
1. | bili smo sofisticirali |
2. | bili ste sofisticirali |
3. | bili su sofisticirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | sofisticiraj |
množina | |
1. | sofisticirajmo |
2. | sofisticirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
sofisticirajući | |
glagolski prilog prošli | |
sofisticiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
sofisticirao, sofisticirala, sofisticiralo | |
sofisticirali, sofisticirale, sofisticirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
sofisticiran, sofisticirana, sofisticirano | |
sofisticirani, sofisticirane, sofisticirana |
1. | obraditi/obrađivati u znanstvenim terminima |
2. | dati/davati određenim tehničkim ili metodološkim postupcima privid znanstvenosti (o temi ili predmetu koji su prethodno drukčije obrađeni ili prikazani ili nisu bili predmet podvrgavanja znanstvenoj metodi) |