blȁgodāt
blȁgodāt ž 〈G -ati, I -ati/-āću〉
jednina | |
---|---|
N | blagodat |
G | blagodati |
D | blagodati |
A | blagodat |
V | blagodati |
L | blagodati |
I | blagodaću / blagodati |
množina | |
N | blagodati |
G | blagodati |
D | blagodatima |
A | blagodati |
V | blagodati |
L | blagodatima |
I | blagodatima |
1. | ono što dobro dolazi, blaži, pomaže kao milost |
2. | dobro i sreća kao milost [blagodat božja]; blagodarje |