Hrvatski jezični portal

blȁgodāt

blȁgodāt ž 〈G -ati, I -ati/-āću〉

Izvedeni oblici
jednina
N blagodat
G blagodati
D blagodati
A blagodat
V blagodati
L blagodati
I blagodaću / blagodati
množina
N blagodati
G blagodati
D blagodatima
A blagodati
V blagodati
L blagodatima
I blagodatima
Definicija
1. ono što dobro dolazi, blaži, pomaže kao milost
2. dobro i sreća kao milost [blagodat božja]; blagodarje
Etimologija
v. blag + v. dati